Cambodja, Bangkok en eilandjes!

Sawadie!!

Eindelijk weer een verslagje, ook meteen de laatste! Het wordt geen lange, want we hebben vannacht geen oog dicht gedaan dus we zijn kapot! Maar goed, we waren geëindigd bij de 4000 islands. Voor ons lijkt het al maanden terug. Daar hebben we nog een paar fantastische dagen gehad. Er hing daar zo’n fijne relaxte sfeer en het was er bovendien ook nog eens hartstikke mooi. We hebben het hele eiland rond gefietst en zijn nog naar een ander eilandje gegaan. Daar was een onwijs indrukwekkende waterval! We stonden versteld dat er op zo’n rustige plek, met rustig water, zo’n gigantische waterval kon zijn.

Na de 4000 islands was het eindelijk tijd voor Cambodja. Eenmaal over de grens merkten we duidelijk dat we in Cambodja waren. We werden met z’n 26en in een 14-persoons minivan gepropt, zonder airco!!! Vervolgens werden we ergens afgezet (op een plek waar precies 1 kraampje was) en kwam er het volgende uur niemand opdagen. Er werd ons uiteraard ook niks verteld over wat er zou gebeuren, want niemand spreekt Engels. Daar stonde wij, domme westerse toeristen, te wachten op een bus die nooit van plan was te komen. Gelukkig konden wij er heel hard om lachen! Uiteindelijk zijn we toch nog gered door een ander busje en daarmee werden we weer naar een andere minivan gebracht. Daar hebben we ook een eeuwigheid gewacht, want onze chauffeur was verslaafd aan kaarten. Na ongeveer 30 spelletjes vond hij het pas tijd om ons eindelijk naar Kratie, want daar wilden we heen, te brengen. Kratie was eigenlijk een tussenstop om naar Sen Monorom te gaan. We zijn er dus ook maar 1 nachtje geweest. Toch was Kratie heel leuk. Ze waren daar duidelijk niet gewend aan vele toeristen en het was er echt heel armoedig. Geen straatverlichting, geen verharde wegen, 2 restaurantjes en heel veel stank! Hartstikke interessant voor ons, want niet vaak zagen wij het zo arm. De volgende dag gingen we naar het busstation om een bus of minivan te zoeken. Na veeeelste veel betaald te hebben vergeleken met de locals, hadden we eindelijk een minivan. Daar zaten we uiteraard ook met z’n 25en in, maar het was hartstikke gezellig! We zijn dol op de Cambodjanen, ze zijn zo vriendelijk! Op weg naar Sen monorom gebeurde eigenlijk precies hetzelfde als opweg naar Kratie, we werden namelijk weer gedumpt! Natuurlijk kwam uiteindelijk alles weer goed en zijn we alsnog in Sen Monorom aangekomen. Daar stond het volgende drama op ons te wachten, want de pinautomaat deed het niet. Opzich helemaal niet zo’n groot probleem zou je denken, maar deze pinautomaat was de enige in de provincie!! Dit zegt natuurlijk al genoeg over Sen Monorom; heel klein stadje (was wel de ‘hoofdstad’ van de provincie), geen verharde wegen, geen werkende pinautomaat en het bestond uit 2 straten. Uiteindelijk hebben we het probleem opgelost door euro’s in te wisselen voor dollars (want die heb je in Cambodja). Sen Monorom hebben we helemaal doorgereden met de scooter. We hebben daar ook op een olifant gereden. Leuk!! We mochten zelf haar besturen door op haar nek te zitten en we hebben haar gewassen. Na Sen Monorom werd het tijd voor Phnom Penh, eindelijk weer een grote stad! Bij aankomst werd ik meteen verrast door Sebas, die een superluxe hotel had geboekt voor valentijnsdag (met behulp van Cis)!! Wat een heerlijke verrassing, we hadden eindelijk weer eens een warme douche, airco, zacht bed en zelfs een zwembad! Een betere valentijnsdag kon ik me niet wensen! Wij dachten dat ze valentijnsdag niet zouden vieren, maar toen we aankwamen waren overal kraampjes met hartjesbalonnen, knuffels en lolly’s. De dag daarna was het tijd voor Phnom Penh zelf. We hadden voor die dag onze eigen tuktukdriver die ons overal heenbracht waar we heen wilden. Hij heette Mao en hij was eerst heel aardig, maar toen we hem hadden geboekt ging het alleen nog maar om geld. We hebben die dag zo’n beetje alles gezien wat er te zien valt in Phnom Penh. Het meest indrukwekkende was toch wel de Killing Fields. Daar kom je er gelijk achter wat er voor een verschrikkelijke dingen in Cambodja zijn gebeurd. Eigenlijk wist ik daar nog niks van en ik denk dat heel veel mensen nog niet helemaal op de hoogte zijn van wat er daar zich heeft afgespeeld terwijl het echt heel heftig is!! Na een paar dagen Phnom Penh werd het tijd voor Kampot. Kampot was leuk, maar 2 dagen daar waren genoeg. De volgende bestemming was Sihanoukville, een soort beachparty-oord. Wij hebben daar heerlijk aan het strand gelegen en oh wat was dat fijn! Eindelijk een zee! We hebben daar wat rond gescooterd en vonden een verlaten wit bountystrand, prachtig. We hebben ook nog een 3-eilanden-snorkel-tour gedaan, maar dat was niet zo’n succes. Sebas was namelijk ziek, dus die heeft de hele dag door overgegeven. De volgende dag, toen Sebas weer beter was, hebben we de nachtbus genomen naar Siem Reap. Daar keken we allebei heel erg naar uit, want daar is Ankor Wat! Voor Ankor Wat hadden we voor 2 dagen een eigen tuktukdriver die heel lief was! Hij sprak goed Engels en wist alles van de tempels, dus we hadden geen gids of reisgids nodig. Ook vertelde hij veel over het geloof, de regering, facebook (z’n grote hobby)en over z’n vrouw van 18 met dochter van 1. Heel leuk om alles te horen van een inwoner ipv lezen. Hij was ook heel geïnteresseerd in ons. Hij had de leukste vragen; Waarom sparen jullie geen geld voor jullie toekomstige kinderen? Vinden jullie homo’s niet raar? Is dat normaal in Nederland? Hoeveel verdienen jullie? Zijn jullie al getrouwd? En ga zo maar door. Super leuk om te praten met een inwoner.
En toen op naar Bangkok!! We hebben 4 dagen rondgescharreld, dingen bekeken en geshopt. We hebben wel wat gemerkt van de protesten, maar we hadden er geen last van.

Eindelijk was het tijd voor de eilandjes. We keken hier allang naar uit. Reizen is leuk, maar wel vermoeiend af en toe. Je hebt ook niet altijd door dat je op ‘vakantie’ bent, het voelt meer als een levensstijl (wel een hele leuke levensstijl!!). De eilandjes daarentegen voelde wel als een vakantie. We begonnen op Ko Tao, het duikeiland. Hier kan je namelijk over heel de wereld het goedkoopst je duikbrevet halen. Ik ging voor m’n open water course en Sebas voor z’n advanced course. Ik had elke dag les met m’n klasje en heb 5 duiken gemaakt! Sebas heeft zelfs met zijn advanced course een nachtduik moeten maken! Na onze padi’s behaald te hebben, gingen we door naar Ko Samui, grootste eiland van de oostkust. Wij vonden het er ook iets te druk en toeristisch, maar in ons resort ging het prima! We zaten aan de zee, met een zwembad, met een eigen bungalow en zelfs een eigen koelkast. Ineens merk je dat zulk soort dingen eigenlijk wel een luxe zijn, terwijl we daar in Nederland helemaal niet bij stil staan. Na Ko Samui begonnen we aan de lange reis naar Ko Lipe, dat eigenlijk dichter bij Maleisië ligt dan bij Thailand, heel zuidelijk dus! De lange reis was het allemaal waard, want we kwamen echt in een paradijs terecht. Witte stranden, heldere zee en rust! Het was er perfect, precies waar we naar op zoek waren. In Ko Lipe hebben we ook gedoken en het was er 100 keer mooier dan op Ko Tao. We hebben daar een deepdive (40 meter) gedaan, iets nieuws voor mij en daardoor extra spannend. Het was onwijs gaaf, al helemaal omdat we er heel veel grote vissen zagen en omdat ons verteld was dat daar 2 dagen geleden een walvishaai was gespot. Die hebben we helaas niet gezien. Daarna hebben we nog een duik gedaan en daar hebben we heel veel kleurrijk en mooi koraal gezien (en vissen!!). Na 5 dagen relaxen zat het er op. Op naar Bangkok en dan naar huis. Op het vaste land aangekomen bleek er geen bus te zijn naar Bangkok, dus moesten we naar een andere plaats rijden, maar daar was ook geen bus. Sebas en ik waren inmiddels al in paniek, want we moesten en zouden die dag naar Bangkok vertrekken anders zouden we het vliegtuig missen. Gelukkig waren er nog 2 plaatsen in een minivan voor ons. We hebben alleen bijna geen oog dicht gedaan, het was namelijk veelste koud, harde stoelen, harde thaise muziek en onze chauffeur viel continue (bijna) in slaap achter het stuur.. best eng! Toen zijn we midden in de nacht gestopt op een parkeerterrein en daar heeft hij toen gelukkig even geslapen. Vanochtend om 8 uur kwamen we aan en hebben we even geslapen. Nu nog even shoppen, relaxen, de tassen pakken en vanavond is het al zo ver!!

De tijd is hier echt gevlogen. We hebben het zo leuk gehad. Het allerliefste zouden we er nog een maandje aan vastplakken, maarja het leven in Nederland gaat gewoon door. Zal wel weer even wennen worden om ineens om te schakelen! Toch, nu we geaccepteerd hebben dat het er echt op zit, hebben we ook wel weer zin om even in ons eigen bedje te slapen en iedereen weer te zien!
Tot in Nederland! Kusjes!